Su’yun Ateș’e Ç’ağrısı

Uçurum ağzımda açan ülkenin kayıp çocuklarıyız! 

I. 

manayı içinde tutan yar(a) mevsimindeyiz
ben sana kanatlanan Ânka 

II. 

canpazarında Hasbiye Allah! 
Lâ Mekân kavmiyiz! 
kavmimize sadık! 

âh benim toprak yanımı ağlayan 
kaburgana yakınlığım
göğüsümde çıkan isyan! 

III. 

yoldaşlığımız iğne, iplik zamana karşı
gül işi işliyoruz aşkı
ve kuşları göğüs kafesimize 

kapadığımızda gözlerimizi 
düşlerimizi karşılayan tek gerçek; uzlet! 

nârı dalında çatlamaya bırakan yara(da)nın sabrına amenna...

ateşin suya üșümesinde
içre vurgunluğumuz!

IV.

Dersim´im! 
sen, 
yanan bağrıma kıvrılan Munzur 

dağlarımda, 
buram buram kekik kokusu sevdana merhabam! 

sayki eşkıyanım, 
saçlarına uzayan ellerimde zaman ç’ağrısı gece! 

en güzel yurt
uçurumlarda açan anavatan kokum! 
yaslanıp göğüne yandığım
Kâf çıkmazında çatık kaşlı Anadolum, 
ülkem! 

V. 

âh uzağı yakın bakan yüreğim 
dokunduğunda kanatlanır yaramda kabuk
ufuk çizgisine uçar turnalar 

VI.

"kün fe yekûn" 

ilk elma ısırığında dișinin diriliş izi
ayaklarının altından çekilen cennet
Âdemi kendine katan Havva

Züleyha kalbinde can kesiği 
Yusuf güzelliği, sevda! 

öze döndüren azap
Șem ile Pervane 
Rahman ve Rahimden gelen
aşktır yakan, 
uyan! 

VII. 

dize gelip 
ezcümleyle sana kurulan alfabem
yitik! 
ki;
şiir, 
Allah`ın sözü peşinden koşturan! 

ah gökyüzü sonsuzluğunda
kara gözlerimize düșen yıldızların ateşi
sen’ben açmazı
yanardağ ağzında kanayan ateşe çiçeğin direnişi! 

dil, içine kapanan sustalı
söze bilenen neşter
kabuk sarmalında büyüyen yara

VIII.

sorma, 
üçüncü mühür en dibinde acının
gözlerimizin g’ördüğünden fazlası içimizin söküğünde
dünya yükü 
kuș tüyü eksik kamburumuzda

..uyku kıvrımında
aramıza çekilen ismid sürmesi 
kedere kısmet 

kayan yıldızları toprağa bağıșlayan O’dur
ve cesetlerimizi.. 

karışıp eşleşmek 
dokunmaktan öte sarılmak

koynuna sığınan çocukluğum kadar masumdur aşk
uyan!

IX.

uz’dan
sen aydın kardelen kalbime
az’dım 
vuslatı kabirde
nazarı okunan duâydı gözlerin gözlerime
battıkça kirpiklerin öldürüyordun! 

"kün fe yekûn" 

Hasbiye Allah! 

amin... 

sude nur haylazca
( Uzlet başlıklı yazı Haylazca tarafından 1.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu