Eline almış Kur’an, hiçbir zaman düşmeyen
Okudukça yaşayan, taviz de vermem diyen
Tekbirler getirdikçe, o deyişle kükreyen
Kellesi koltuğunda nedir bilmez ihanet
Atasından yadigâr, bilir vatan emanet
Her cephede Mehmetçik nöbette olmalıyım...
İslami tebliğ esas deyip hülyaya dalan
Başka yolu görürken bilirde hepsi yalan!
Günaha tövbe edip akıtmış ne çok nalan
Etrafına yalnızca dağıtmış da adalet…
Ölüm yeniden doğuş, vuslattır şahadet
Her cephede Mehmetçik nöbette olmalıyım...
Uyanık olmalıyım bu uğurda, diride
Daldırmalı elimi toprağın ta dibine!
Eğer hoş kokuyorsam her açan çiçek gibi
Ve de seveceklerse beni her dem ilahi!
Allah’a giden yolda seksiz şirksiz bir köle
Yürüyeyim arkama bakmadan güle güle
Vatanıma daim er, İslam yolunda baki
Yaşayayım dupduru, anamın duasıyla:
O vatandır ki anam yakmış elime kına
Topraktan ne çıksa yer, içerim kana kana
Bu güzide vatana, boynumun borcu vefa!
Vatan elden giderse budur gerçek kıyamet
Diyerek takip eder önde giderken Ahmet
Her cephede Mehmetçik nöbette olmalıyım...
Saffet Kuramaz