Dürüst olmak gerekirse
ne çok eksiğimiz
ne çok yanlışımız var.
İnsan olmak noksan olmak tamam da.
Bu kadar da olmamalı eksik yanlarımız.
Ahlak denilen kavram,
edep denilen kavram bizimle yaşamalı ama bizimle ölmemeli.
Miras olarak bırakılabilmeli,
Güzeli doğruyu gösterirken,
kötüye yanlışa sevkettirilmemeli.

Gün geçtikçe kötüye gidiyor ahvâlimiz .
Ahlaki yönden zayıf edebî yönden çöküntüye uğramış bir toplumun içindeyiz ne yazık ki.
Kadına şiddetten tutun da tacizine tecavüzüne,uyuşturucusundan tutun
hırsızlığa ve arsızlığa kadar ne ararsan var olan
bir hale geldik.
Gün geçmiyor ki basit bir neden ile
biri birini vurmasın.
Aklım almıyor bir cana kıymaktan bahsediyorum
bu bu kadar basit olmamalı her şey.
Mahkemeler, adliyeler,hapishaneler tıka basa dolmuş taşmış zaptedilemez
bir hale gelmişiz.
Kimse kimsenin hakkına riayet etmez olmuş,kimin hakkını nasıl yerim de daha çok kazanırım
daha çok önde olurum derdine düşmüş herkes.
Aramazsan hakkını verecek yok ,
sormazsan hesap verecek yok.
Böylesine dipsiz bir çöküşün içindeyiz
ne yazık ki.
İyilik dersen anlayan yok yapıyorsun yapıyorsun yapılana geçmiyor,
sanki bir boş kuyuya taş atar gibi .
sırf bu nankör insanlar yüzünden.
İyilikten anlayanın kalmadığı gibi iyiliğin sonu kötülüktür kavramı da çoktan kafalara yer etmiş
Kardeşlik akrabağlık bağları desen çoktan kopmuş gitmiş.
çünki bencillikten öteye gidemedik bir türlü herkes kendisi için hayata devam ediyor ve açıkçası kimse kimsenin umrunda bile değil. Düğünden düğüne bayramdan bayrama belki bir araya geliniyor ha bir de cenaze den cenazeye, tabuttaki kendisi değilse tabi...
Uzun lafın kısası ahlaki bir çöküş içerisindeyiz ve bir şeyler yapmamız gerekir.
İyi ahlak ve edebi yeni gelen nesile doğru ve anlaşılır bir şekilde aktarmalıyız.
Unutmayalım ki ağaç yaş iken eğilir.
Yanlış yaptığımız bir şey varsa dahi
yanlış olduğunu kabullenip yapmamasını sağlamalı,dürüstlüğü onlara aşılamalıyız.
Bunların yanında önemli bir konu daha var ki oda sevgidir.Onları sevgiyle beslemeli büyütmeliyiz sevgiyle büyüyen bir çocuk saygıyı da merhameti de benimser.
Okullar yetersiz kalabilir herkes iyi bir eğitimciye denk gelemeye bilir.
Bu yüzden yeni nesiller için asıl görevi bizler sırtlanmalıyız.

Dilerim bir gün buralarda
her şey çok güzel olur...

Ömer Koç

( Gün Geçtikçe Kötüye Gidiyor Ahvalimiz . başlıklı yazı ÖmerKoç tarafından 31.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu