Online Üye
5665
Online Ziyaretçi
20
Yorgun bir çocuğun mizacıydı şiir
Dermanın da muadili her yakarışta
Saklı gizi sunan Rabbine
Acıya bedel değil şükür yükleyen
faninin
Vazgeçilmezi emre itaat eden
Yürekten dökülen her hece.
Korunaklı dünyaların da vazgeçilmezi
Şerrine lanet okuyup iblisin
Mağdur kimliğine değen o tevazuda
saklı
Minneti sunan Rabbine.
Elemin tok sesi:
Ellerden medet ummaksa
Efkârın en demli ekseni
Mazlumun sevdasına eşlik eden
Yerin göğün emsalsiz ayak izi.
Dip dibe vaveyla ve sükûn;
Dermanın birinden bin ürer
Sormadan da neden
Yüreği beyitlere b/ölen.
Mızrabı dokunaklıdır mehtabın
Ay yıldızına sevdalı her vatan evladı
Düşse de acılar bir bir benliğe
Gözünü karartıp da siper olur her
ananın feryadı
Rabbin takdirine vakıf tümden gelen
Vatan aşkına itaati.
Sevincin hörgücü saklı yasta
Derdin nedir diye sormayanı
Varsın uzak kıl gözünden
İkbali tez elden emsalidir diri
vücudun
Kefen bezine sarındığın
İzahı varsa yoksa içine düştüğün
ateşin.
Kanmadan düşmanın tatlı diline
Yılan gibi zehrini varsın bansın
nefretine
Hakka yolumuz aşka yolculuğumuz
Tünedikçe gecenin indinde
Varlık kadar yokluk da mubah değil mi
Elbet yaratılışın kani olduğu
hidayete.
Kimi zaman boğulur yer gök;
Şairin hicabına tarif yok
Kor heceler kimin neyine gerek?
Anıp da İlahi Aşkı
Yoldan çıkanlara kem göz değerken
Elbet kani olacaktır mürüvvetine
tekabül eden
O bekleyişte korudukça
İman dolu şafağın nezdinde
Gün dönerken umuda ve barışa
Huzura biat her yürek telaşla
İlahi Aşkı anarken biteviye.