"Gözden ırak olunca gönülden de olurmuş,"
Ben nazlı yari nasıl, yüreğimden atarım?
Yarinden uzak olan, başkasını bulurmuş.
Yalan vallahi, yalan, matemini tutarım.
Nefesin nefesimde, senle yazılmış bahtım.
Şu gönül kafesimde, sana kurulmuş tahtım.
İnsan hiç sevdiğini nüş edip unutur mu?
Kuruyan bahçeleri, güllerle donatır mı?
Başka bir sevgiliyle kendini avutur mu?
Acıyı bal eyleyip, şu gönlüme katarım.
Nefesin nefesimde, senle yazılmış bahtım.
Şu gönül kafesimde, sana kurulmuş tahtım.
Oy yarim, yarim, yarim, kimler ne derse desin.
Gündüzler hayalimde, geceleri düşdesin.
Dilimde ki şiirim, şarkılarda güftesin.
Uykular haram bana, nasıl uyur yatarım?
Nefesin nefesimde, senle yazılmış bahtım.
Şu gönül kafesimde, sana kurulmuş tahtım.
Mehmet Fikret ÜNALAN
21 Şubat 2020 Saat 21.30
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Gönül Kafesim başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
22.02.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
