Savaş olup da gül kokmasın barut
Âşık elinde dolaşıp da dursun
Dal kırılmasın tükenmesin umut
Toplar tüfekler değil davul vursun
Ölmesin Mehmet ananın kuzusu
Yarım kalmasın yârinin uykusu
Kimse yapmasın şehadet sorgusu
Cennetmiş dünya hayalini kursun
Kimse evini terk edip gitmesin
Kimse kimseyi kör yola itmesin
Güzel insanlar yaşasın bitmesin
Daim olarak barışı duyursun
Kime yetmez ki dünya nimetleri
Herkesin vardır ararsa kısmeti
Ne faydası var yapsan şikâyeti
Elinde olan fakiri doyursun
Zülüm yoksa kim kimle savaşır ki
İçimizde bin şerle dolaşır ki
Kime yararı olur dalaşır ki
Dünyaya yeter, aç kimse buyursun
Dünyada barış hükümdar olmuyor
Zalim kalbinde şer niyet solmuyor
Yedi düvelin vadesi dolmuyor
Diyorum, “Mehmet, vatanıma sursun!”
Saffet Kuramaz