İmdattttt diye bağırmanın eşiğine gelip derin bir nefes çekip şükür diyorum….
Çünkü  biliyorum ki  aldığım bu derin nefes bile yaşadığıma delalet….
Bütün ışıkları söndürüp bütün sesleri kapatıp  birkaç dakika  kendinizi dinleyin…. Dinleyin  ne olur   doğru nedir yanlış nedir  yada en azından  ne yapıyorum ve ne yapmalıyım  diye kendinize bir sorun ..  birkaç  dakikalığına da olsa bütün sesleri susturun…..
Her taraftan  o kadar çok  ses geliyor ki…. Kimin nece konuştuğunu kimin doğruyu kimin en doğruyu kimin yanlışı söylediğini bir birinden ayırmak imkansız hale geliyor…. O kadar çok bilgi kirliliği ve öneri varken neyi yapsak eksik neyi yapmasak  fazla ne ne için  bir birine karıştırmış durumdayız…. Akıllarımız karışık , ruhumuz korkuyla beslenir halde , bir an umutta kapılıyor  bir an umutsuzluk içinde kıvranıyor buluyoruz kendimizi…. Bencil olmak istemiyoruz  ama bencil oluyoruz…. Üzülmek istemiyoruz  ama üzülüyoruz…. Her şeyi unutup gülümsüyoruz  bu seferde suçluluk  hissediyoruz….bir sürü rakam geziyor ortalıkta…. Ölenlerin sayısı kalanların sayısı , duygusuzca dinlediğimiz bir sürü rakam  ve en kötüsü alışıyoruz  ve o rakamların insan olduğunu unutuyoruz…. O rakamın içinde olmadığımız sürece  sorun yok sanıyoruz… kimimiz dalga geçiyor mizah konusu  yaparken kimiz de  korku ve panikten delirmek üzereyiz… her ağızdan başka ses  her kafadan başka fikir  çıkıyor…  öyle veya böyle  bu hafife alınacak dalgası geçilecek bir konu değil…. Tamam korkunun ecele faydası yok … ama tedbirin ecele faydası var…. Bu  birilerinin oyunumu yoksa   birilerinin çıkar hesabımı bilmem ama hiçbir canı acaba için tehlikeye atamayız…
….bütün bir insanlık bir süreçten geçiyor….insan olduğumuzu hatırlayıp  başka insanları düşünüp tedbirimizi  alıp bu süreci en az zararla atlatacağız…yada sadece kendimizi düşünüp   kendimizle birlikte bütün insanlığı yok edeceğiz….
paniğe kapılıp insanlığımızı unutmayalım….  YAŞAMAK  İÇİN ÖZELLİKLE DE BİRLİKTE YAŞAMAK İÇİN ÜSTÜMÜZE DÜŞEN NEYSE YAPALIM…. BİR BİRİMİZİ YAŞATMAK ZORUNDAYIZ…. YOKSA  TEK BAŞINA OLDUKTAN SONRA BÜTÜN DÜNYA BİZİM OLSA ANLAMSIZ…..
 
BÜTÜN BUNLARI  ATLATTIĞIMIZ DA  İŞ DE O ZAMAN HAYAT DAHA GÜZEL OLACAK….