Süreyya
Şimdilerde yaşamak;
evvel zaman şenlerini
solumaktı sessizliğin ruhunda.
gövdemizde titrerken beklemeler…
Tuzla yoğrulmuş suskunluğun
varoluş şehrinde,
kireç tutmaz limanlar
sol bestesini kurgulamalı
açık denizlere doğru…
Elbette yıldızlar tutmalıyız gökyüzümüzde
umut yağmalı yolculuğumuza
kader hicranı alt eder penceresinde
gerçek; saklıdır alın yazgımızın yoncasında…
Başıboş günlerde dolaşmak gerek
Bazen içimizin raylarına dalmaktır yaşamak!
Kara dumanları savuran güçtür,
seyyah olan dua ordusu avuçlarda!…
Bazen de,
şarkılarda mırıldamak şiirleri
gönüle şevk katar tınısıyla.
Büyütmek sevgiyi içimizde,
umudun yakasına gül takmalı
goncası açmalı bahçelerimizde…
Seyr-Seyr-i diyarımıza kal geldi!
Issızlık dolaşır kaldırımlarda…
Özüne dönsün caddeler
selamlar kavuşsun havalarda
yıldızlar küresinde düşlenen demler
ağlayan Süreyya’yı ışığa boğsun…
Sevilay ÇARTIK