Kılıç
Çıkmışsam yola sana doğru
Elimdeki tüm inancımı koymuşsam cebime
Ve yoldaysam ben bil ki inanmışımdır
Bir harf eksik kalsa ne olur seni söyleyen dilimde
Son cihadıma çıkmışsam
Son olduğuna da inanmışsam
Bu amansız manada durmuşsam
Kendimi bir türlü edemediysem adam
Bir kılıç gibi sessizim şu an
Kumu olmayan bir çöl
Yüzüme bakan bir yaban ayısı
Sırtımı dayamışım yerin dibindeki adama
Ömrümün dolması orada olabilir ama
Kalkıyorum yerimden heyelanlara gebe gibi
Gücümü alıyorum sana karşı
ya Vedûd göster günümü
Aldırmışım ne söyledilerse sana
Boyum kılıcımdan kısa
İnanıyorum kendimin savaş adamı olduğuna
Hem de çıkan her kıvılcımda
Öl diyorum dirilmeyen her canlıya
Ve sen çıkıyorsun karşıma ölmek ile kalmak arasında
Ellerimin karasında bir damla gözyaşım değiyor ağzına
kılıcımdaki kanlara kanıp da mağlup olduğumu sanma
Ben inanıyorum bir deistin sevgiye değil sevgilisine inandığı gibi
Ama sana daha çok inanıyorum bir mümin sanki
Dirilmeyenler ölüyordu hani
En sevdiği başına düşen bir put gibi
Görmüyorum kör müyüm yani
Sövmüyorum diye dilsiz gibi hani
Sabahları olmayanlar bir dünya gibi gözlerimin içi
Geçtim o sokaklardan da göremedim sevgiyi
Ne olmuş kılıcımdaki kanlar çoğalmışsa
Dilime gelmeyenler de meşru kaldıysa
Artık dünyanın çivisi çıktı düştü başıma
Bir erkek bir erkeğe kadın da olmuşsa
Düşmüşüm yanına
Yalan söyledim o kan benimdi aslında
(
Kılıç başlıklı yazı
Efrahim tarafından
12.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
