Online Üye
Online Ziyaretçi
KASABANIN DELİSİ
Ne aşk bıraktı beni, ne yar yanıma geldi,
“Adam delirdi” dedi kasaba ahalisi…
Sensiz de olsa aşkı yaşamak çok güzeldi;
Bu aşk yüzünden oldum kasabanın delisi.
Hala yorgun kalbimle sebepsiz dalaştayım,
Hala geri dönmeyen yar için telaştayım;
Ve hala aşk koruna düştüğüm o yaştayım;
Deliye fark etmiyor yaşın kırkı, ellisi.
Gündüzleri hasrette, geceleri yardayım;
Düşlerimde cananın gezdiği diyardayım;
Ne kadar hayal kursam, o kadarcık kardayım;
Böyle oluyor demek hasretin tecellisi.
Kızsınlar, hor görsünler, selam da vermesinler;
Yerlerde sürünsem de halimi sormasınlar;
Sen ol aklımda yeter, varsın deli desinler;
Vuslat, Coşari için bir züğürt tesellisi.
23.05.2020/Samsun
İbrahim COŞAR