Bir nazirede ben yazayım Adem üstadıma.

Duyguyu düşünceyi, nağmeyle ileterek,
Her hece, her dizede yüreği titreterek,
Sesle söylenmeyeni, bir eser yaratarak.
Manzumca anlatmanın yolu, nevidir şiir.

Dilimiz çözülünce, su gibi akan bir şey.
Aşık ile maşuğun içini döken bir şey.
El ile tutulmayan yüreği yakan bir şey.
Bir haykırış, bir nida derde devadır şiir.

Gizemli dünyamızdan alemlere ses olan.
Güzellerin nazıyla, matem olan yas olan.
Gecelerle barışık gündüzlerle küs olan.
Bazen hüzünde olsa aşka revadır şiir.

Gözümüzün yaşıyla damlayan ince  sızı.
Çağlayan imgelerin feryad-ı figan nazı.
Belki bir garip aşık, belki gönül hırsızı.
Kimsesize kimsedir, mesken mevadır şiir.

Birisi can yakıp da çekiyorsa halayı.
Diline doladıysan o ki garip olayı.
Harfleri dans ettirip basıyorsan kalayı.
Hicvettiğin bir zata  boya,  sıvadır şiir.

Gece gündüz yazarsın eğer tutarsa demi.
Sayfa sayfa anlatsan doyurmazsın ademi.
Hatıra bırakırsın giderken sessiz gemi.
Kefene sarılmayan gönül devidir şiir.

Ağlayanın gülenin her halini anlatan.
Gurbet elden sılanın kulağını çınlatan.
Mecnun isen dağlarda yeri göğü inleten.
Ciğeri körükleyen nefes havadır şiir.

Her baharın gelişi şaire ilham olur.
Kuşlar sarar şiiri, güller ile dem alır.
Denizdi göktü derken kalemi şifa bulur.
Sözden mutluluk akar, özde mavidir şiir.

İmgelerin akışı nehir gibi coşarken.
Bir çobanın kavalı yürekleri yakarken.
Otların rayihası kekik gibi kokarken.
Köyümün yollarında dağdır ovadır şiir.

Eylülün adı hazan, sayfaya hüzün çöker.
Sevdayı anlatırken diller olur bal şeker.
Vuslat yakarışının deminde çile çeker.
Yaprak gibi titrerken canda kavidir şiir.

Kendince tarif eder bir oğulu, bir kızı.
Anamızın ak sütü, yarimizin gül yüzü.
Anlatırken bayrağı ve güzel yurdumuzu.
Uğruna baş koyulan Yurttur, yuvadır şiir.

Marşlarla kucaklaşıp, uygun adım giderken.
Şehitlere Allah'ın rahmetini dilerken.
Yüreğin coşuyorsa Kemal Atatürk derken.
Ruhuna bedenini saran havidir şiir.

Ya Allah, Ya Muhammed (S.a.v) derken semah edilen,
Tasavvuf ehli isen, bir düğüne gidilen,
Ölüme düğün denip huşu ile tadılan,
Cennet bahçelerinden muştu, savadır şiir.

Kul Fikret'in bildiği, canda özümdür şiir.
Ağzım, kulağım, dilim iki gözümdür şiir.
Bazen yare methiye, bazen nazımdır şiir.
Hicaz, Nihavent, uşşak, bazen nevadır şiir.

Mehmet Fikret ÜNALAN
27 Mayıs 2020 Saat 01.15
Karantina Günleri
Güzelçamlı/Kuşadası
( Şiir Neydi Birde Ben Anlatayım başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 27.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu