Sen ,ben Ve Güneş
Sen ufkun bitiş çizgisindeki, batan günün vedası,
Sanki bir daha doğmayacakmış, nazındaki küskün edası,
Kırmızının her tonuyla, bulutlara hükmetmiş sevdası,
Basladığı yerde biten aşkın yine kör noktası .
Toplarken eteklerini gökyünüzden, acısını yutar ,
İncitmeden kimseyi,çekilir köşesine sezsizce içine atar,
Pişmanlığı olmadan,hergün bine katlanan kederi,
Tipkı benim gibi ,yıldızlardan bile kaçıp geceye saklar.
Aşıklar seyreder,deryalara karışan aşkın tecellisini,
O aşk dolu hüzünde, aşka dalar, aşk olur bedenleri,
Mavi sular soğutsada biraz,biçare olmaz tesellisi,
Benim gibi güneşe demi sebep gözlerinin ateşi.?
Giderken hırsından yolup atar o altın saçlarını,
Acısından hırçınlasır siler gökkuşağının rengini
Benim gibi,aşkın narında yanmak mı onunda kaderi,?
Kimi kıskanır, senmisin bu hasetliğin sebebi,?
YOKSA SENMİSİN? AŞK DENİLEN ATEŞİN TEK GAYESİ,
yazan Ümit seyhan 5 3 2010
(
Sen ,ben Ve Güneş başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
5.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
