Unutmaya Adın Kala
…
Kimsenin bilmek istemediği bir sensizlikte,
Akıldışı intiharlar sunuyorum gözlerime…
Söz…
Seni bir başkasının gözünden sevmeye çalışacağım…
Hangi gerçeğin içinde seni bulmalıyım bilmiyorum,
Verdiğim sözleri tutamayacak kadar aciz bir insanım kendime karşı,
Zamansız bir ayrılığa terk ederken bizi,
Düşünmediğin onca yalanın bende bıraktığı izler bunlar…
Her şey göründüğü gibi olmuyor işte,
Doğruları bulmak,
Seni bulmaktan daha kolaydı benim için…
Aynada gördüğüm suretim bana ait değil artık,
Yalnız,
Ve bitkin bir insan,
Bu ben olamam…
Hangi kapıdan girsem,
Yalnızlık,
Ve üzerine biraz da sensizlik katılmış,
Bir hüzün sürüyor gözlerime…
Bu deli divane ağlayanda ben değilim,
Biliyorum,
Sensizlikle mücadele veren yüreğimin,
Görünmeyen yanı…
Oysa son bir kez canlanacaktı hayalin gözlerimde,
Bu dört duvar arası yalnızlığımın kapılarını kapatırken…
Gittin…
Dudaklarımdan dökülen gitmeleri hiçe sayıp...
(
Unutmaya Adın Kala başlıklı yazı
ozgur-havuz tarafından
5.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
