KAHRIN ALFABESİ
Aldatılmışsındır
Bunalıyorsundur
Cemaziyelevvelini bildiklerinin
Çıkarları söz konusu olduğunda
Dogmaya nasıl sarıldıklarını,
En kutsal saydıkları değerleri bile
Fanusunu açıp nasıl yokluğa savurduklarını
Gözlerinle görmüşsündür, senin için..
Haykırırsın boşluğa doğru
Isırdığın dilinden, dudaklarından başka
İsyan ettiğin, tüm öğretilerinden başkası farketmez
Jetonun yeni düşmüştür
Kahrolursun aptallığına
Lanetlersin akılsızlığını
Medeniyetin bu kadar alçaldığını görmek,
Nasıl yaralar seni
Orta yeri göğsünün, sızlar sızım sızım
Öğürürsün, böğürürsün boğulurcasına
Pes atme ama, sakın pes etme..!
Razı olmak yakışmaz sana zulüme
Soluklarını daha sık al enselerinde
Şerefsizliklerini püskürt suratlarına hançerenden
Türksün sen..! Kuyruk acılarını hatırlat
Unuturlarsa yine hatırlat, yine..
Ümitsizlik, çaresizlik değil kaderin
Var ya hani o yüreğindeki iman, azim?
Yakar ya hani ciğerini soludukça?
Zulme de o direnecek tek başına, o.
erol başçı / alfabe akrostiş.