Bir elimde kağıdım diğerinde kalem var
Unutulmak pek acı artık güce gidiyor
Dil üstüymüş her duan ayrı düşen kelam var
Efkar bastı kekremsi, beni senden ediyor
Sırtımda yumru kambur aşkın bittiği yerde!
Kırk yamalı bohçaymış ismim aşkın dilinden
Hasret aksa mevsimler fayda sağlar mı dersin?
Eriyip gitti yıllar serkeş, şaşkın elinden
Yandı kalbim bin defa keza ağlar mı dersin?
Sırtımda yumru kambur aşkın bittiği yerde!
Filizlenip yitmişim ektiğim toprak gibi
Ruhumun sancısından heceler yaralanır
Meğer kurban gitmişim döktüğüm yaprak gibi
Gözümün incisinden geceler paralanır
Sırtımda yumru kambur aşkın bittiği yerde!
Ümit, hayaller vardı yarı yolda kaldılar
Bizi biz mi ettiler? Kesilirken nefesim
Zaman kurağa yenik kuytu dulda saldılar
Bana mı tüm yangınlar? Daralırken kafesim
Sırtımda yumru kambur aşkın bittiği yerde!
