Çak sevgi çivisini kalbimin en derinlerine
kaybolsun derimin altında
Her küt küt atışında
Kemik zannetsin aktıkça kan
Sanki ağarırken görür gibi tan
Barış güneşle
Akan ırmağın kenarında nefes alsın can
İleride çağlayan
Tövbe edenleri aklasın apak rengiyle
Yıkansın şüheda
toplansın göletinde iman
Cennet vari tükenmesin derman
ve
Yaşasın insanlık doğanın bir parçası
dünyanın uydusu ay gibi
Manyetik alan
bu gölgeden yansıyan
en güzel besteyi çalan
orkestra gibi
her gönüle yansıyan
Şimşeği ve sonrasında davet gibi gök gürültüsü
doldursa boşluğu
Kabir üstünü örterken heyelan
her çıkan gül
ağaçlarında öten bülbül
elini açıp dua eden falan filan
destana şahit olsun
Sevgimin…
Ani kararla gözlerimden geçirdiğim küçük operasyon
bu şiirde sevgimin kör noktası verdi son
Ne yazacaksam
bundan sonra değiştirecek ton
Sevgimin…
Saffet Kuramaz