BOŞ VERMİŞİM
Yazıp çizmek gelmiyor içimden şu sıralar,
Âlemin ağır yükü çöküyor bedenime.
Kanıyor içten içe, derindeki yaralar,
Güneşin ışıkları sanki hançer tenime.
İnceldikçe incelen, ruhum arada kaldı.
Yürek kırıklarını , sel ile nehre saldı.
Zannediyorum bu yaz, yeniden şekil aldı;
Ne yapılsa da artık, dokunmuyor kanıma.
Mazlum benim âlemde, âhım tutar cihanı.
Dört yolun ortasında , göğsüm gariban hanı.
Kubbeleri dolduran bu bendeki figanı;
Duyun da çekip gidin, yaklaşmayın yanıma.
Deyince boş verilmez , bilirim de ne çare.
Güvenimiz sarsıldı insan denilen türe.
Geçmez huylu huyundan tövbe etse bin kere;
Kesmeyin rüzgarımı, kastetmeyin canıma.
Meğer ne çok yıpratmış, üzmüşüm şu dilimi.
Kolumdan tutup çekti kime versem elimi.
Boş ver gitsin, sen misin bu dünyanın âlimi;
Umursamaz oldum bak, dinime imanıma.
Selma Çanakçıoğlu 4 Temmuz 2020
(
Boş Vermişim başlıklı yazı
Şehri Mabet tarafından
16.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
