Online Üye
Online Ziyaretçi
İnternet güzel kullanıldığında insana fayda veriyor ve bilmediğimiz gerçekleri öğrenmemize vesile oluyor. Ülke sınırları açılıyor ve her ülkeden biriyle konuşabilmek, hatta dost olup paylaşabilmek mümkün oluyor.
Çok yıllar önce, bir vesile ile Ermeni biriyle arkadaşlık yapmak istedim. Birlikte geçmişi unutalım, insanız dost olalım dedim. Nerdeyse bir kaç ay konuştuk, birbirimizle türkülerimizi, şarkılarımızı paylaşarak samimiyetimizi ilerlettik. Hatta para koleksiyonu yaptığımı duyunca Ermeni paralarını gönderdi bana… İçimde geçmişte yaşadığım ön yargılarımı nerdeyse öldürüyordum ki, son konuşmamızıda adeta kustu, küfretti, açtı ağzını yumdu gözünü… Ağza alınmayacak bir kindi bana yansıyan. Öyle kötü olmuştum ki… Bir insan nasıl olurda tanıdığı ve paylaştığı bir insana şer dolu küfürleri savurabilirdi ki… Eğitimli bir kişiydi. Güzel bir dostluğu şu sözleriyle noktalamıştı, “Biz dost olamayız!”
Osmanlı öyle bir iyi niyet göstermiş ki, kimsenin dinine, kültürüne, geleneklerine, diline karışmamış dilediği gibi yaşamasına izin vermiş. Onlardan vergi bile almamış, ancak fakir Anadolu Türk insanından vergi almıştı. On dokuzuncu yüzyılda bu toplumlar bir bir isyan etmiş, kendi ülkelerini kurmuş ve Osmanlı yıkılmış. Bir arada ekmeğini paylaştığı kız alıp verdiği insanlara silah çekmiş, öldürmüş ve düşman da olmuştur. Bu toplumlardan en sivri ve ortaya çıkanı Ermeniler olmuştur. Yaptıkları isyanlardan dolayı sürgüne uğramışlar. Kurtuluş savaşında doğuda ve Doğu Karadenizde çeteleriyle çarpışılmış, ortaya çok kötü ve telefisi olmayan görüntüler çıkmış… Sivil halka silah çekerek köyleri yok eden, öldürdükleri bu kişileri topluca gömen, hatıraları açılan bu mezarlarla belgelenen acıklı katliamlar görülmüştür.
70li yıllarda ASALA örgütü adı altında yurt dışındaki büyükelçilerimizi öldüren, PKK ortaya çıkınca onun içinde bu görevine devam eden olmuşlardır. Kürt milliyetçiliği adı altında, Ülkemizi bölmek için neredeyse kırk yıldır kan döktüler. Dökmeye de devam ediyorlar. Doğudan kaçırdıkları çocuk yaştaki çocukları hristiyanlaştıran ve kendi emellerine göre kurgulayan siyaseti binlerce ananın göz yaşı olmuştur. Yeni nesil bunları bilmiyor. Araştırmıyor. Ermeniler ile ilgili bir şiir yazdım ırkçılık oldu yorumlar. Ben Müslümanın. Nasıl ırkçılık yaparım ki… Ama düşmanıma karşı önlem almak ve savaşmak da dinimin gereğidir. Dinimi yaşamama izin vermeyen herkese karşı savaşırım da…
Bugün Azerbaycan’a saldıran bir Ermeni düşmanlığı hortladı yeniden. Hala Hocalı’da yapılan katliam ve toplu mezarlar acısıyla yaşanıyor ve tıp dönümünde aynı acı yaşanıyor. Düşman dost olmuyor. Çünkü, Ermeni çocukları bize düşman olarak ve kinle yetiştiriliyorlar. Gerçeği değil, olmayan bir olayın ışığında büyüyorlar. Düşmanlığın kime faydası var ki… Gel gör ki, bunu anlamayan bir toplum ve siyaset yaşamaya ve yaşatılmaya devam ediyor.
Aslanı ne kadar evcilleştirsen, yine fıtratında var olan vahşiliğini gösterecek, sahibini parçalayacaktır. Düşmandan dost olmaz. Bu gerçeği bilerek yaşamak zorundayız, maalesef… Irkçılık yapmayalım ama düşmanımıza da bilelim…
Saffet Kuramaz