1
Acı çektirir sensizlik şiiri
Kolay yazılmaz
Kıvılcımlar çıkar başlığından
İlk mısrada bir ardıç dalı tutuşur
Başından duman çıkar
Alev alev olur
Taş kömüründen heceleri
Çelikten kıtaları eritir
Yapraklardan yeşil uzaklaşır
Kökü bedenime ulaşan
Bu şiire kuşlar konmaz olur
Yazdıkça
Ölü doğmuş bir güneş batar
Ortada kalır bacağı küt kırık
geceler
Alçıya alınır karanlık
Seke seke kaçışır yıldızlar
Yazdıkça
Sökün eder acılar
Boynu bükülür kara çiçekli gecenin
Gözlerindeki bulutlar sırıl sıklam
olur
Etinden kemiği ayırır hasretin
Uçurumdan bir iskelet düşer
Yazdıkça
Kan revan içinde kalır mısralar
Ödünç gider bütün kafiyeler
Dağ dağ halsizlik çöker üstüne
Şakak kemikleri çıkar şiirin
Son beyitte vardıkça
Tansiyonum yükselir
Acılarım çoğalır
Dumanlar azalır
Ardıç ormanında söner şiir
Sırtıma alıp heybemi
Okyanusa dökmek için
Kaç yüz yıldır küllerini toplarım
Bekliyorum şimdi
Köpük köpük
Her gün sahile vuracak sensizlik
Dalgalara inat edeceğim
Kalemi yüreğime batırıp
Tekrar tekrar
Kızıl kumların üzerine
Tuzlu sensizlik şiirleri yazacağım