Yorgunum
Uykusuz gecelerın sabahında
Gece boyu göğsümün ceperlerine vuran
Demir kopuzun açtığı yaralar büyüyor,
Derin bir sızıltıyla için için kanıyorum

Ben küçüldükçe büyüyen
Umutsuz yarınları bekleyişime
artık dayanamıyorum

Dünden kalma
Dünden kalma korkaklığımı
ellerim titriyor,yok cesaretim
üstümde kalın bır aba çıkarıp atamıyorum


Geçtim bunlardan
Senden kendimden,canımın derdindeyim
Tutunduğum dalın budakları,sarıldıkça batıyor
ama gel gör bırakamıyorum
Canım yanıyor,ağlıyorum

Annem uzaklarda
yanlızlık üstümde sanki bir kara toz bulutu
karartıyor her yeri,kum fırtınası bu ıssız çölde
yalnız ölmekten korkuyor
Kacıyorum

Yorgunum hemde cok,
Salsam kendimi mavi sulara
kapatıp gözlerimi
Bulsa ruhum huzuru
yavruma kıyamıyorum
( Yorgunum başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 8.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu