Yandık Be Usta
YANDIK BE USTA
Sevda kovanından bal almak için
Çiçekten çiçeğe konduk be usta
Bülbülün konduğu dal olmak için
Hazanda kavrulup yandık be usta.
Zalım felek izin vermez gülmeye
Tebessüme hasret kaldık be usta
Sevgi yüreklerde bitmez sermaye
Erenlerden destur aldık be usta.
Günleri aylara ekleyip durduk
Gönlümüzü boşa yorduk be usta
Hasret saatini vuslata kurduk
Salt hüzünle gamla dolduk be usta
Aşk diye kadehe koyup zehiri
İçtikçe tutuşup yandık be usta
Gönülden gönüle akan nehiri
Biz de lebi derya sandık be usta.
MELAHAT ÇETİNKAYA
(
Yandık Be Usta başlıklı yazı
Şiir Yürekli tarafından
26.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
