Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne güneş doğmuş ne ay altında yürümüşüm
Gözlerim âmâ gibi kendimde mi değilim
Güvendiğim aklımı yitirmiş çürümüşüm
Kapanmaz yara gibi kendimde mi değilim
Güvenecek kimse yok kasırga deprem gibi
Dövünecek dizim yok gençlikte sağlam gibi
Övünecek amel yok erdeme merhem gibi
Dönerim sara gibi kendimde mi değilim
Hani güzel bir günüm geçer diye beklerken,
Kıyamet mi kopuyor cennet dua dilerken
Değişmiyor hiç bir şey hayal edip düşlerken
Bulunmaz deva gibi kendimde mi değilim
Saffet Kuramaz