BÝR MÝLLETÝN COVÝT-19 MACERASI

Corona bir salgýn, uzak kalýnýz;

Hastadan, ölenden ibret alýnýz.

Gençler ve hayatý ‘ti’ ye alanlar,

Covit’in þakasý yoktur, biliniz!

Koyulmuþ binlerce umarsýz yola,

Yalpa atýyorlar bak saða sola;

Yaþlýlar tedirgin, gençler duyarsýz;

Sokak insan seli, herkes kol kola…

Maskeler ya kolda ya da çenede;

Tedbirli olmayý bir kez dene de;

Bu böyle giderse bulaþýk bela,

Baþýmýzdan gitmez birkaç senede!

Otobüs, minibüs çok kalabalýk,

Þoför sesleniyor “ Bin be babalýk.”

Ne sosyal mesafe ne de hijyenik

Bu nasýl hadsizlik, be ne kabalýk.

Saðlýkçýlar her gün hastanedeler,

Ölümün ten rengi gözü perdeler.

Nice hemþireler, nice doktorlar;

Dün bizimle idi, þimdi nerdeler?

Sokaða çýkmaya millet tedirgin,

Güreþçi, futbolcu, atlet tedirgin,

Okulu özlerken binlerce çocuk,

Okulu açmaya devlet tedirgin,

‘ Allah’tan gelene bir þey yapýlmaz.’

Derler de, böyle bir fikre sapýlmaz.

Tedbir al, takdiri Allah’a býrak;

Ýnsan cehalete böyle kapýlmaz.

Coþari der herkes yanýlýr beyler,

“Bana bir þey olmaz” denilir beyler.

Covit toplumsaldýr, bireysel deðil;

Ancak bir olursak yenilir beyler.

05.09.2020/Samsun

Ýbrahim COÞAR