Merhaba köyüm yaşadığım yedi yıl
At, eşek, deve araçtı tek gördüğüm
Yaz, kış her gün su taşırdım elde güğüm
Kazaktı annem giyin derdi ördüğüm
Öyle özgürdüm yaşanmış gibi yüzyıl
Merhaba şehrim gecekondu mahallem
İlk, orta, lise çamur yürüdüğüm yollar
Kuyrukta geçen yorgun ayak ve kollar
Kurşun sıkanlar mitingde sağ ve sollar
Bir gençtim artık yardı yenimahallem
Merhaba meslek deyip de okuduğum
Hacettepe’de mesken oldu Beytepe
Feycan’dı kafe ıslanırdım çok kere
Kışın sınıflar dondurma gibi hele
Altı yılımı kilimle dokuduğum
Merhaba PTT, Türk Telekom çalıştığım
Hapisti hayat her gün ofiste geçen
Yedi kişiydik üçü sigara içen
Çok çektirdiler bencilliği huy seçen
On yıl boyunca zülüme alıştığım
Merhaba hayat sonraki seçimlerim
Hac, ümre derken ne çok yerleri gezdim
Çocuğum oldu mutluluk neymiş sezdim
Derdim olsa da görmezden gelip ezdim
Geç oldu ama yola girdi geçimlerim.
Saffet Kuramaz