Bir yaprak düşer Kasımda
Avuç içi damarları keskin
Terketmiş seviştiklerini
Bir yaprak, kavuşur sokaklarına
Sereserpe, barbar rüzgarlarla oynaşan
Başlarken dönüşüm toprağa
Belli belirsiz bir korsan sızı
Doğmakla ölmek arası, yürek kasımda
Ruh, yorulmuşça geçkin
Beden anca hatırlamakta seviş mimiklerini
Bir çift inci asılır şakaklara
Nice uzaklar düşer yola, garlara yanaşan
Aşlarken dönüşüm, yaprağa
Kim bilir kimdi evrenin şanssızı
Bakış ürkek, yürek kasımda
Büyü büyür
Binbir kasımpatı filizlenir
Bir yaprağa düşer her Kasımda
