Ben Seni Yokluğunda Sevdim
Ben senin bir tek ela gözlerini mi sevdim
Onları saklayan göz kapaklarını
Güldüğün saksıda çiçek açan
Boynu bükük menekşeleri de sevdim
Herşeyini sevdim
Saçına taktığın tel tokayı
Kulağındaki küpeyi
Seni ayazda kış güneşi gibi sevdim
Buzları eritişini
Camın ardından sırtımı ısıtışını sevdim
Çoğu zaman da kıskandım
En çok seni saran kışlık kazağını
Kabanını iliklerken dokunduğun düğmeleri
Sonra elini kaplayan deri eldivenleri
Seni sarmalayan orlon atkını bile kıskandım
Bazen de az bir şey kızdım
Seni yürütüp götüren ayakkabılarına
Onların çözülmeyen bağlarına kızdım
Sonra sevmeye devam ettim
Bu sefer senden geriye kalanları
Aklımdaki hapse düşmüş gülüşünü
Gözlerimin önünde volta atan gamzeni
Firar eden hayalini sevdim
Ben seni yokluğunda sevdim
Gelmeyişine dokundum
Hüznüm bulutlandı
Uzaktaki boynu bükük menekşelerin üzerine ağladım
Islak ıslak gülüşüne dokundum
Benim için
Aradaki mesafeler hep
Yollardaki tabelaların üstünde kaldı
(
Ben Seni Yokluğunda Sevdim başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
17.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
