Gittin gideli hayalinle avunuyorum. Senle dolu muhayyilem. Begonyam, menekşem sensiz öksüz kaldı pencerem…


Yaşadığın şehrin caddeleri seni teneffüs ederken, ben hayal deryasında, sana ulaşmak adına kulaç atıyorum.


Erguvanlarla , lâlelerle, birlikte anıyorum adını. Yâdından ayrı bir haz alıyorum.
Nerden düştü aklına bu sebepsiz firar…

Gittin, gün çekildi penceremden, büküldü boynu çiçeklerin. Şimdi yâdımda beyaz zambakları kıskandıran ellerin…
Ankara,12.03.2010 İ.K

( Gün Çekildi Penceremden başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 13.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu