Ölüm bana " Gel! " dedi; dur şimdi sırası mı?!
Zor geliyor ayrılmak çıkıp da gidemedim
Nedir sebebim dedim, içimin yarası mı?
Viran edip hanemi yıkıp da gidemedim

Yağmur yüklü bulutlar gözlerimden döküldü
Bir şey gelmiyor elden dedi boynu büküldü
Çaresizce yutkundu bir kenara çekildi
Boz bulanık su gibi akıp da gidemedim

Koskoca bir maziye neler sığdırdık neler
Şahit olsun İstanbul şahit olsun seneler
Bir koyun kuzusunu görünce nasıl meler
Bu şehri baştan başa yakıp da gidemedim

Ruhumun kafesinde tuttum da nefesimi
Alfabeler çıldırdı duymadılar sesimi
Gözyaşlarım bir susun! Kırmayın hevesimi
Yar yüzüne son defa bakıp da gidemedim

Canım var cananım var yolumu gözleyenim
Her selamda ah çekip yürekten özleyenim
Ayrılık ateşiyle kahredip sızlayanım
Anıları koluma takıp da gidemedim

Funda Filiz KOTAN



Corona virüsüne yakalandığım günden geriye kalan dizeler
( Gidemedim başlıklı yazı Birselamver tarafından 15.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu