Online Üye
Online Ziyaretçi
Sokakta kimler yok ki
Bilsek kim bilir nasıl da korkarız
Belki birazdan eski eşini vuracak
Belki bir bankayı soyacak
Belki yan gözle baksam kıyametim için karşımda duracak
Sokaklar…
Yüzüne baksanız melek dersiniz
Kim kimin kalbinde ne var biliyor ki
Hani herkesi de bir bakışta tanıyamazsınız
Tanımak da istemezsiniz
Oysa doğanın neresine baksanız
Ya yeşildir ya sararmıştır ya da soyunmuş gibi yapraklarını dökmüştür
Hangi dala dönseniz
Kuşlar gibi konsanız
En kötüsü düşersiniz yere
O da beceriksizliğinizdendir
Yahut dikkatsizliğinizden...
Asla sizi aldatmaz.
Oysa insan öyle değil ki
Bırakın sokakları ki ne dese haklıdır
Kimseyi tanımaz yaşadığı yerde dahi
Her gün selam verdiği belki de katildir!
Hani bir gün kapısını çalıp da
Çay içip muhabbet etmek için kalıp da
Varmadığınız kapıdır
Oysa bir dokunuşla kapısını açacak zildir…
Kim bilir ne derdi vardır
Utangaçtır
ve
Belki de ayıplanırım diye ezilir!
Selam verirken yüzüne bile bakmayız
Hal hatırda sormayız…
Bir gün gelir evini yakar
Katil olur geleceğini yıkar
İşte o zaman tanırız o kişiyi
Başlarız yorumlar yapmaya
Tanımadan sorgulayıp taşlamaya…
Sokakta görmediğimiz
Komşu olarak yol önermediğimiz
Kişidir o!
Saffet Kuramaz