Bir çýkardýk,öðlenleyin dýþarý,

Ezan vakti eve gelmek baþarý.

Mahallede, yoktu bizden haþarý.

Ne güzeldi, o çoçukluk yýllarým.

Beden hariç tüm dersleri asardýk,

Komþularýn zillerine basardýk,

Ordan biri ispiklerdi, küserdik.

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Maç olunca illa hakem tutardýk,

Hep takýma en güçlüyü katardýk.

Kale için yazý tura atardýk,

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Bahçe taçtý, direk derdik kovaya,

Sýkýlýrdým, ben geçerdim arkaya.

Gelen topu, hep dikerdim havaya.

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Bazý zaman tek topumuz kapaktý,

Göremezdik, küçücüktü,ufaktý,

Hep bu yüzden, tekme yiyen ayaktý.

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Gelmeyince aidattan bir lira,

Derdim; hocam,vermediler, sen ara.

Nenemindi, çevirdiði numara,

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Teneffüste uslu kýzý üzerdik,

Yazýlýda göster deyip kýzardýk.

Deðiþtirmez, aynýsýný yazardýk.

Ne güzeldi, o çocukluk yýlarým.

Sohbetleri, çöp baþýnda ederdik,

Gitmek için defter,kitap yýrtardýk,

Bu uðurda kurþun kalem bitirdik.

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

Musa, korkmaz, pazartesi þamardan,

Arkadaþlar bir girince damardan;

Cuma günü çok atladý duvardan.

Ne güzeldi, o çocukluk yýllarým.

M.Musa Tolay