SİİR YAZMAYA SON NOKTAYI KOYDUM
Ahmet AYAZ
Gaziantep Güneş Gazetesi 23 Şubat 2021
…………………………………………..
Bunu bazı
yazılarımda belirtmiştim. 1976 Tarihinden 1980 devrimine kadar şiirlerim ulusal
gazetelerden “HERGÜN” nesir yazılarım YENİASYA gazetesinde yayımlandı. 1980
tarihinde bu gazeter kapatılınca yerel gazetelere ve edebiyat sanat dergilerine yöneldim. Bunların sayıları o
kadar çoktur ki. adlarını sayamayacağım kadar. Başta Türk Edebiyatı dergisi olmak üzere, Ankara Dil
Tarih Coğrafya Fakültesinin yayımladığı Dil Dergisi, Yöre, Kumru, Denge, Çıngı,
Yorum, Alkış, Aykırı Sanat, Alleben, Life, Bizim Ece, Maki, Köy Hizmetleri, ve Ozan
gibi. 2006 tarihinde İhsan Işık’ın yayımladığı 10 ciltlik hem de, İngilizce,
Almanca ve Fransızcaya çevrilen “Türkiye Edebiyatçıları Ve Kültür Adamları”
ansiklopedisine Rahmetli Ertuğrul Karakoç’un kaleminden girmiştim. 1995
tarihinde Askerin Türküsü isimli şiirim Tuğgeneral Zafer Özkan tarafından
bestelettirilerek, Van İlimizde 10 Piyade Tugayı Marşı yapıldı.
En önemlisi 2015
tarihinde Gaziantep Üniversitesi Fen
Edebiyat Fakültesinde Esra
Güllübardak Tiryakiye, 2016 tarihinde ise Uşak Fen Edebiyat Fakültesinde Kübra
Aksoy’a tez konusu oldum. Prof. Dr. Halil İbrahim Yakar “Ahmet Ayaz-Hayatı-Eserleri-Edebi Şahsiyeti”
adı altında 386 sayfalık bir kitap yayımladı. Tatar asıllı Prof. Dr. Ramilye
Yarullına Yıldırım “Fırattan Volgaya Medeniyetler Köprüsü” adlı 520 sayfalık
kuşe kağıda basılmış kitabında, bana 2 sayfa ayırmış. Ödül ve plaketlerimden
söz etmeyeceğim. Çok ciddi para ödüllü şiir yarışmalarında jüri üyesiydim.
Ayrıca bazı
şiirlerim Bülent Özcan Londrada, Abbas
Abdullah Hacaloğlu Bakü’de, yayımladı. Rahmetli Osman Baymak ile Canseli Donat’ın ortak yayımladıkları Türk
Dünyasında Atatürk ve Türk Dünyasında Çocuk
Şiirleri Antolojilerinde bana yer verdiler. Şiirlerimin bazıları Azerbeycan
Türkçesi ile Azerbeycanda yayımlanan antolojilerde yer aldı. Yazımın başlığında
dediğim gibi. “Son Şiir” adlı şiirim ile şiire son noktayı koydum. Şiir, öykü,
araştırma, antoloji olmak üzere 20 adet kitabım yayımlandı. Gaziantep Güneş
Gazetesinde sohbet yazılarıma devam ediyorum. Gözlerim gördükçe, elim kalem
tuttukça köşe yazılarımı devam ettirmeyi düşünüyorum.
Şiire gelince akşam
vakti yazıyorum, sabahleyin okuyunca beğenmiyorum. Eşime okuyorum, o da
beğenmiyor. Eşim şiirden anlar, Demek ki yaşlanmışım, duygular körelmiştir.
Türk şiirinin kalitesini düşürmeye hiç bir kimsenin hakkı olmadığı gibi, benim
de hakkım yoktur. Bir insanın gelişme, olgunlaşma, bir de gerileme zamanı
vardır. Ben de gerileme çağında olduğum
kanaatindeyim. Bu nedenle, son
noktayı aşağıdaki “Son Şiir”im ile, koymuş bulunmaktayım.
SON ŞİİR
…
Bu
son şiirim.
Sözcükler
suskun,
Kalemim
küskün.
…
Değişti
hayal dünyam.
Aşktan
ve sevdadan yana,
Şiir yazamıyorum.
…
Sızamıyorum,
Sır
saklayan sokaklarda,
Yavuklumun
sevdalı bakışlarına.
…
Yüzümü yalarken rüzgar,
Mevsim
ilkbahar.
Kavaklık
safalı ve hoş.
…
İçemiyorum,
Kaş göz
etse de Papazkarası,
Önümde
bardağım boş.
…
Hey
hat!
Gökyüzü
vapur dumanı,
Renkler
siyaha boyanmış gözlerimde.
Ahmet
AYAZ
Çıngı
Dergisi Yıl Ağustos 2020- Sayfa 30