Ya Geceyle Yada Şiirle Konuşurum
Düşlerin siyah gölgesi
Gök yağmurlu gibi
Henüz çakmayan yıldırım
gri bulutlar arasında
Gürültüsüz haliyle kendini gösteriyor
Karardı yeşil manzaram
Çiseliyor üşüten inceden yağan yağmur
Sessizleşti birden her yanım
Sustu kuşlar görünmez oldu
Kopan gök görültüsüyle
Doluya dönüştü esen rüzgarlar yağmur
Bir çekiç gibi dövüyor
Düştüğü yeri doğayı
Derya çamur oldu
Bastığım her yer
Camdan bakarım ağlayan gökyüzüne
İnsana benzemez gözyaşı
İçli ve samimi
Sahte değil çoğu insanın
Döktüğü timsahi gözyaşlarına
Ellerim üşüyor cebimde
Sirayet ediyor yüreğime
Damarlarımda benliğime
Sızan kan gibi
Dokunuyor bana tepeden tırnağa kadar
Gözlerim kalem baktığım duvar kağıt
Yazıyorum henüz okunmayan şiiri
Kendime saklayarak
Elbet birgün düşer görüntüye biliyorum
Üst üste eklenen hüzünlerde
Yürek te yer kalmayınca
Harlı ateşten kaynayan kazan gibi
Suskunluğumun ardı
Zorlanıyor göz kapaklarım tutmaya
Buharın oluşturduğu seli
kopardı koparacak bendini
Doldu taştı yüreğimin sokakları
Ve tüm caddeleri
Adı kimsinin görmediği yaratanın dışında
Yol arıyor artık dışa
Böyle dökülerek şiire
Bazen ağır geliyor sırlar yüreğe
Ya akıyor hece kelime olarak geceye
Yada saklanıyor sessizliğin ardına
Yine bir yol buluyor
Geliyor dile ya şiirle
Yada konuşarak geceyle
(
Ya Geceyle Yada Şiirle Konuşurum başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
7.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
