Online Üye
Online Ziyaretçi
---BİR KADIN GÖRDÜM---
Bir kadın gördüm;
Kavrulmuş o yazın sıcağında yollara düşmüştü,
Yavrusunu çaput ile bağlamıştı sırtına
Ayağında ucu yırtılmış mavi Lastik ayakkabısıyla
Nasıl da acele acele yürüyordu
Halsiz, yorgun düşmüştü kadın.
Başında beyaz yazması kirden griye dönmüştü,
Kınalı saçları,
Yazmanın altındatel tel savrulmuştu,
Kömür karası gözleri,
Toprağın savurduğu tozdan görünmez olmuştu,
Kendini unutmuş,
Dünyanın heybetine düşmüştü kadın.
Yanlız tek telaşı,
Sırtındaki bebesinin güvende olması
Ve bir an önce tarlasına yetişip
İşini bittirmekti onun gayesi.
Adın vardı senin kadın,
Rolün de vardı senin,
Fakat hakkın yoktu senin kadın.
Sen ezilmeye, vurulmaya,
Öldürülmeye mahkûmdun kadın.
Hep ezilen, her çaresizliğe
Mahkûm edinensin sen kadın.
Herşeye göğüs geren
Yoklukla yoğrulan, sınanan
Tarlada çalışmaktan,işten, güçten
Yavruları için canla başla çalışan
Emektar, cefakarsın sen kadın.
Adın var, fakat sen yoksun kadın.
Bir kadın gördüm;
O yanık yüreğine,
Hayatın tüm zorluklarını sığdırmış,
Yüreğindeki o ağır yükle yaşamayı öğrenmişti.
Kadınlığını unutmuş, bitkin, tükenmiş,
Fakat hiç kendine tükenmişliği konduramayan
Namuslu, iffetli bir kadın gördüm.
Kadınların hası, yürüyüşü asi
Bir kadın tanıdım yufka yürekli,
Adın kadın senin, fakat yok olan kadın.
Kamile ÖZDEMİR ( 08.03.2021)