Rüzgârın nefesinde toplandı bulutlar,

Gri bir kubbedir artık asuman.

Ağlamanın eşiğinde sükûtlar.

Dışarda zemheri içimde bahar.

İşte yağıyor özlenen kar.

 

Şehir sessizce bir düşe dalar,                             

Sokak lambaları bekler tenhada.

İnsan yalnızlığını bir daha anlar.

Bedenim mahpustur ruhumsa firar.

İşte yağıyor beklenen kar.

 

Şimdi yalnız beyazın hükmü var!

Düğün mü, ölüm mü, nasıl anlasam?

Seviniyor insanlar, en çokta çocuklar.

Suskun bir bekleyişte, bahçe ve mezar.

İşte yağıyor gözlenen kar.

 

Bir deruni segâhtır yağarken karlar.

Anlatır faniliği kıtırtısı yürürken.

Bir dem Sarıkamış olur duygular,

İçimize görünmez bir acı sızar.

İşte yağıyor biteviye kar.

            Kenan DEMİREL

( Kar Yağar başlıklı yazı KenanDEMİREL tarafından 12.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu