1
Renklerin iflah edemediği siyahın
bakir mizacı
Elem tuşlarında piyanonun
Sevmekle aşina sabır taşı
Bekleyişin de dinmez telaşı
Mevsimlerden mevsim beğen
Yanık teninde özlemin
Temaşa eden gölgelerin vakur
ıssızlığı.
Renklerden ör ömrü
Ömrüne ömür kat mavinin
Dolunayda saklı o mahcubiyet
Elbet karanlığın da zincirleri
kırılacaktır
Yanık ucunda fenerin
Bir mektup açacağı mı yoksa kırık
mazin?
Kırılgan mizacını da göm en derine en
derine
Hala nefes alıyor olmanın o mucizevi
tınısı
Fedaisi gölgelerin
Elbet taşkındır mizacı yıldızların
Kırık heceler
Kırkladığın acılar kadar
Kırmaksa şu tabuları
Israrla yaşamanın da özeti
Elbet bakaya kalan keder
Kem gözlerinde ölü kuşun
Kar beyazı masumiyetin de izinde
Sokul yanına semanın
Solsa da dündeki yeminlerin
Tövbelere sığındığın kadar
Mağfiretidir olup biten elbet
yalnızlığın.
Haşmetli olsa da hüzün
Hoyrat bir rüzgâr olsa da içindeki
zemin
Kaykıldığın nasıl da dün gibi aklında
Unut sen unutulduğunu da unut
Sevgi ektiğin şu tarlanın adı madem
umut
Umarsızca sev ve yaşa
Coşkuna kat dünyayı
Dünyanı siper et mavinin her tonuna
Sonra da uğurla sessizce neyse
Meylettiğin mademki mutluluk.
Diret de yaşadığınca kadar
O dingin haletiruhiyesi mi evrenin?
Diri tuttuğun kadar canını
Dik tuttuğun başında esse de kavak
yelleri
Unutma sen nazenin bir gelinciksin
Şu haşin dünyada
Seril de yüreklere zarafetinle.