Ela Deniz
Yılda bir gelen lunapark gelmez oldu
Parmağımı bozmadan
Mızıkçı gidişin büyüttü beni susuz
Sokak lambaları olmayan kaldırımlarda arardım
Zifiri karanlıkta gözlerini dalgalanır sanırdım
Bakardım ki ay
Can havliyle cami avlusunda ki bankta oturur
İç Anadolu'da ki ilçemize gözlerini getirirdim
Sürmeli kıyısında gezerdim
Minarelerde martı sesi
Zihnimdeki kayalıklara çarpardı dalgalarının köpüğü
Ne kara ne Akdeniz'di
Benim vurgun yediğim sular ela denizdi
Tekerlekli sandalyelerde işsiz gezerdi umutlarım
Ne fitre aldım ne zekat
Hatıran koltuğumun altında somun ekmeğim
Diyemedim salda selamını ona edeyim katık
Yutkunsam
Boğazımda düğümlenen yokluğundan aşım
Yumuşatırdı onu bir kaç damla gözyaşım
Sanma ki aç kaldım
Toktum ben aslında
Tıka basa toktum sevdana
Kulağımdan direk geçip dikeni yüreğime batan
Radyo da çalarken gül kurusu melodiler
Sadece canımın çektiği tuzlu gözlerindi
İşin aslı gittiğinden beri
Susuzdum ben çok susuz
(
Ela Deniz başlıklı yazı
Kazım Gök tarafından
6.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
