Online Üye
Online Ziyaretçi
Vakit öğleni geçti güneş yerin dikinde,
Ter boşaltır saçlarım omzumdan aşağı.
Işığın her çeşidi tabiatın kökünde,
Çimenler yeşil yeşil altın buğday başağı.
Bunca yangın içinde bir sen yoksun harımda,
Serdim peştamalımı durdum yol kenarında...
Sırılsıklam sırtımı yasladım bir ağaca,
Döktüm heybemi yere çıkardım azığımı.
Hayal kurdum korkarak gözlerimden usulca,
Ulaşılmaz oluşun çözdü kirpik bağımı.
Her şeyim eksik idi bir sen çoksun zarımda.
Sana dünya malımı verdim yol kenarında...
Aşkı katık yapmıştım kalbi ikiye bölüp,
Yoktu gülüm lezzetin kral sofralarında.
O an karşımda idin kayboldun ya görünüp,
Böyle bir akım yoktu şehrin kofralarında.
Bütünü ufaladım bari gel ol yarımda,
Şu garipçe halımı sordum yol kenarında...
Berrak berrak sessizce akıyordu derecik,
Su koşup gidiyordu sevdiceği ateşe.
Dere olur akardım görseydim bir kerecik,
Ateşten daha sıcak bakmaz mıydım güneşe.
Bir türkü tutturmuşum sen varsın efkarımda,
Senle yıldız falımı vurdum yol kenarında...
Veysel Cerit___YAZGI24