Besledin içindeki, ani kaçıp gidişini,
Bozmaya kalkıştın, kalbimizin işini,
Zalim yüreğinle çektin,
aşkın fişini,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Hangi kararınla bozuldu, büyük büyü,
Aşkı parçalamasaydın, sana kuş tüyü,
Nasıl silebilirim kalpten, o görüntüyü,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Benliğim çevrilmişti, sendeki
güneşe,
Senle beraber gittiler, bendeki neşe,
Kime ait, yanağındaki
mor menekşe,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Onun gibi sini görmedim, nasıl bir
çiçek,
Çoğaldıkça
sevgisi, bütün
güller küsecek,
Bir ümit ışığım sa, sabaha doğru gelecek,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Terk etmek, duygusuzluğun bakış açısı,
Bakışlarını tuttun, kapteki onun sancısı,
Aşkım yargılanmaz, artık beyin hancısı,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Üstüne eğildiğim bir çift ay, gamze yanaklı,
Yıldız gözü,
aşk nefesi, var ya, içimde saklı,
Solumda bir kılıç yarasıyla, sen misin haklı,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Zihnim düşünür, mahzun um, şimdi uzakta,
Meğer neler saklıymış, o gizli - sinsi tuzakta,
Tüm
sevgilerimi atıp ta, isterdim uyumakta,
Alıştığım bir şeydin, seni yaşamak!...
Veysel Kimene
Sevda şairi
(Kemal Yenice)