.

.

.

Kimi hayalim kabrinde çürümüş

Kimi hayalim hüsrana uğratmış…

Yaşlanmak ise üstüme yürümüş

Yaşamadığım gençliği aratmış!

Kaç kış geldi, don toprağı sararmış

Kaç kar yağınca akları kararmış

Kaç gül vazoda başları sararmış

Mevlam insana sınavı yaratmış…

Allah rızası güdenedir zafer

Allah’a isyan eden yaşar keder

Bir ömür geçer yanılmaksa kader

Geriye kalan yaş dolu suratmış!

Ölen ölene, ölmekse bahane

Ölen yerine dolar yine hane

Ahirde cennet, dünyada hastane

Vuslata ilaç, şifaya muratmış!

Dünyaya derler bir varmış bir yokmuş

Doymaz nefisler ha varmış ha yokmuş

İçinde gıybet, dedikodu çokmuş

Ölüm muhakkak yürünen sıratmış…

Saffet Kuramaz