Gönül nazik olursa, kelâm selama durur
Bed dimağdan dökülen,sahibini mat eder
Mânâ gidince zaya, madde hırstan kudurur
Lisan olmaktan çıkar, edebi berbat eder
Kelâm kaleme bakar, "yerimi bilirim" der
Nesirin kuralları, sana lazım değil mi?
İmlâyı bilmeyenler, "ustayım, şairim" der
Tılsımını bozduğun, köklü nazım değil mi?
Satırın hatırına, satırı satırlama
Büyüklere selam ver, şiirin tozunu sil
Çıraklık gereğidir; ustayı hatırlama
Okudukça yazarsın, geçmişin izini bil
Niceleri bu yolda, dirsekler çürüttüler
Bir noktanın peşine, nice virgül atarak
Hece hece çağlayıp, kervanı yürüttüler
Şiirin kapısında, eşiğinde yatarak
Cahilim cüretim var, şiir yazmak niyetim
Kelimeler koşarken, ben peşine bakarım
Bir harfe köle diye, yazsın medeniyetim
Kurumuş gönüllere, damla olur akarım
Ey dostum ! kalem kırık, gönül viran olsa da
Umudunu yitirme, bir bilen bulur seni
Nice defterde kelam, yarım yarım kalsa da
Tamamlanır cümleler, namın olur Arzeni
Selim Adım/ERzurum
