Aynamda iz bırakmış o ıslak bakışların

Silinmez yüreğimden efsunlu nakışların

Dönüşü uçurumdur sevdakâr yokuşların

 

Güler yüzlü meleğim; o adam benim babam!...

O, ilk ve son dileğim; o adam benim babam!...

 

Sen koca bir ormansın, ben ormanda çalıyım

Sen köküsün çınarın, ben çınarın dalıyım

Kefenimdir al bayrak, vatana sevdalıyım

 

Bu dünyayı boşadı; o adam benim babam!...

Onuruyla yaşadı; o adam benim babam!...

 

En güçlü insandır o, evladının gözünde

Cennet sureti yansır o tertemiz yüzünde

Babacan tavırların tılsımı var sözünde

 

Dağlar gibi dik durur; o adam benim babam!...

Onda asalet, gurur; o adam benim babam!...

 

Duanla kanatlanır, yüreğim kuşa döner

Yokluğunda hüzünler sel olur, yaşa döner

Nefesler tükenince mevsimler kışa döner

 

Umudun çerağıdır; o adam benim babam!...

Sonsuzluk durağıdır; o adam benim babam!...

 

Yürek yangınlarını gözyaşı söndüremez

Yola revan olanı hiçbir güç döndüremez

İçi boş teselliler acımı dindiremez

 

Damarda yürüyen kan; o adam benim babam!...

Tenimde can içre can; o adam benim babam!...

 

Kimseye eğilmedin, yenilmedin zamana

Onurunla yaşadın, sevgin sığmaz ummana

Boynun kıldan inceydi Hakk'tan gelen fermana

 

Dağları aşıp gitti; o adam benim babam!...

Ömür oyunu bitti; o adam benim babam!...

 

Bu dünyadan tertemiz göçmek idi muradın

İnşallah sağ taraftan verilecek beratın

Uzağıma düşsen de hep yaşayacak adın

 

Karakışta bahardı; o adam benim babam!...

Gece vakti nehardı; o adam benim babam!...

Bu dünya gurbetinde güvenmedi varlığa

Mevlâsına dayandı düştüğünde darlığa

En zor zamanda bile göğüs gerdi zorluğa

 

Ağrı kadar yücedir; o adam benim babam!...

Aşka banmış hecedir; o adam benim babam!...

 

Seninle geçirdiğim hatıralar düş gibi...

Ten kafesinden çıktın, uçup gittin kuş gibi...

Mevsim bahar olsa da ruh coğrafyam kış gibi...

 

Fırtınadır, tipidir; o adam benim babam!...

Hakikatin ipidir; o adam benim babam!...

 

Bir lokma ekmeğini ikiye bölüşlerin...

Gözlerimin önünden gitmiyor gülüşlerin

Gönlümün ekranında siyah beyaz düşlerin

 

Yokluğu kor ateştir; o adam benim babam!...

Sımsıcak bir güneştir; o adam benim babam!...

 

Yüreğinin tahtına destursuzca kuruldum

Nice fırtına yedim, sular gibi duruldum

Kavuşmaya ne kaldı, sensizlikten yoruldum

 

Açıktı gönül gözü; o adam benim babam!...

Senetti her bir sözü; o adam benim babam!...

 

Taşarım yatağımdan, ırmak gibi çağlarım

Yokluğun kor ateştir, yüreğimi dağlarım

Adını sayıklayıp kaderime ağlarım...

 

Sabır kadim huyuydu; o adam benim babam!...

Yusuflara kuyuydu; o adam benim babam!...

 

Güneşi kıskandırır; boyu posu, sayesi...

Sevgi ve hoşgörüydü en büyük sermayesi...

'İyi insan, iyi kul' olmaktı tek gayesi...

 

Gönlüme düşen cemre; o adam benim babam!...

Uydu ilâhî emre; o adam benim babam!...

 

Beride hasret düğüm, ötelerde toy vardır

Sensiz bu dünya bize hem çekilmez, hem dardır

Ey kader denen usta, filmi geriye sardır!...

 

Önden giden atlıydı; o adam benim babam!...

Dili baldan tatlıydı; o adam benim babam!...

 

M. NİHAT MALKOÇ

( O Adam Benim Babam!... başlıklı yazı M.Nihat Malkoç tarafından 20.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu