Destan
Çarşambaları
Köylü gelir alış veriş için Uşak'a.
Bilirlerdi destancılar,
Kalabalık olurdu pazar yeri.
Elinde bir tomar destan,
Başlardı bağırarak okumaya.
Vah,vah ederdi pazara gelen,
Ayşe abla..
Seçilmeyen ,belli olmayan,
Siyah beyaz bir resim.
Bazen olurdu bir trafik kazası,
Bazen bir cinayet olurdu teması.
Sadece soğan,patates almazlardı.
Yirmi beş kuruşluk destanla giderlerdi evlerine.
Okuyunca evdekiler,
Cinayeti işleyene beddua ederlerdi.
Nasıl yazarlardı destan yazanlar,
Ağlardı yufka yürekli olanlar.
Anlatırlardı karşılaştıklarına da,
Şimdi taşlaştı mı umursamaz oldu insanlar....
(
Destan başlıklı yazı
HasanÖzaydın tarafından
23.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
