Seneler var sözlükten, kelime
aşırmışım,
Bana meydan diyene, gülerim Mehmet
Fikret.
Şiirini görünce, nasılda şaşırmışım! J
Artık sana bir sabır, dilerim Mehmet
Fikret.
Açınca gözlerimi, mesajını görmüşüm,
Sanki uykum içinde, ne hasletler
örmüşüm,
Kalemimim ucuna, mermileri sürmüşüm,
On ikiden vururum, delerim Mehmet Fikret.
Evet severim elbet, takılmayı arada,
Bekliyordum kimler var, sataşmada
sırada,
Kim bize kafa tutar, bu susmayan
koroda,
Hepsinin ortasına, dalarım Mehmet Fikret.
Sabah sabah uykusuz, kalmışken
gözlerimiz,
Çok uzaklara gider, elbette
sözlerimiz,
Yorgundur inan bana, ellilik
dizlerimiz,
Yine de aman vermem, silerim Mehmet
Fikret.
Herkesi çağırmışsın, yiğide harman
gerek,
Sanıyorum şairler, ederler beni
merak,
Amma kafa tutması, acep kimlere erek,
Herkesin kapısını, çalarım Mehmet
Fikret.
Severim evimizi, bir aile gibiyiz,
Bozulmasın bu nizam, feraset
sahibiyiz,
Herkes gibi toplumsal, kurallara
tabiyiz,
Saygısızlık edeni, elerim Mehmet
Fikret.
Demişsin şiirinde, şu Âdem’e çatalım,
Yorumlarla şiirle, birbirine katalım,
Gerekirse pabucu, eski dama atalım,
Sen ölüm desen bile, gelirim Mehmet
Fikret.
Ol Adem’e çatmaya, kimde vardır cesaret, J
Çatmak bileğin işi, kim gösterir
nedamet,
Geç asmışsın şiiri, görenlerde
vahamet, J
Ben bana sataşanı, sularım Mehmet
Fikret.
Birkaç kıta yazardım, dönüştü bir
destana,
Buyursunlar bakalım, bağımıza
bostana,
Hele sende saygı duy, Âdem gibi
ustana, J
Çıkartırım, çarparım, bölerim Mehmet
Fikret.
Senden gayrı hiç biri, daveti
görememiş,
Çıkıp da şu meydana, şiirler
örememiş,
Çerkezoğlu ve Musa, bir fikir
sürememiş,
Sürse bile fark etmez, çelerim Mehmet
Fikret.
Kul Mehmet yandan kaçmış, Gülüm cevap
bekliyor,
Kimi derin uykuda, kimisi emekliyor,
Sami Hocam yaşlandı, o da artık
tekliyor,
Eğer kimi dilersen, belerim Mehmet
Fikret.
Şiir savaşçısıyım, pehlivanım bu
serde,
Yiğit olan buyursun, açıldı artık
perde,
Kelimeler uçuyor, daha baksan
seherde,
Yetişmez mi sanırsın, ularım Mehmet
Fikret.
Şiirden ateş yakıp, en güzel
desenimle,
Mesele şiir ise, her türlü nedenimle,
Ta Âdem’den bu yana, ruhumla bedenimle,
Elbette her an hazır, olurum Mehmet
Fikret.
Adem Efiloğlu