Online Üye
Online Ziyaretçi
Bizim Toy
Musa Tolay, bakmaz boyun posuna,
Kafa tutmuştur
bize, hissetmeden nedamet,
Şimdi bize
bir tekme, kalmıştır poposuna, J
Evimin edipleri,
bu nasıl bir vahamet…
Kasılıyorsun
demiş, daha beni bilmeden,
Af dile
pişman da ol, gözyaşını silmeden,
Okuyunca şiiri,
karnım ağrır gülmeden,
Ah Musa ne
diyeyim, bu nasıl bir garamet…
Eğer adımız varsa, geçer herkes hizaya,
Çizmek huyumdur
benim, sende girdin cezaya,
Restimi çektiğimde,
şutlanırsın uzaya,
Rotanı iyi
tuttur, oradır istikamet… J
Usta dersin
niceler, büyüdü ellerimde,
Çoklarını asmışız,
saçımın tellerinde,
Çürüttüm nicesini,
sabrın tünellerinde,
Seni de
gönderirim, âleme olsun ibret…
Baktım da şiirlerin
ayakları kokuyor,
Okuyan kim
var ise, sana rahmet okuyor,
Tankerinin tekeri,
sırra mekik dokuyor,
Bilesin bu
meydanda, bize olur ganimet…
Ey Musa çok
oku da, şiirde etme hata,
Şu mümbid
ağabeyin, çıkmıyor yüksek kata,
Âdem abin
gibiden, kulak ver nasihate,
Oku öğret
ve çalış, gel de sayfalar titret…
Âdem Efiloğlu