.
Mecnunum çöle düşmüş esmiyor yellerse boş
Yaz düşünü öldürmüş Leyla’nın sahili boş
Aylar önce yaptığı planları, emeli boş
Diyebilir miyiz dost yine de şu hayat boş?
Boş denince ağırlık yok, derdi tasası yok
Bilemezsin aç mısın tok musun asası yok
Gelecek garanti mi, korlayan maşası yok
Diyebilir misin ki yerçekimi sanat, boş
İnsan depresyondaysa, bir yerlerde yalnızda
Güneş, ayla aydınlık varda görmezse izde
Açılmıyorsa berzah, çukurda perde gizse
Görmeyen göz bakar da arar mı umut boş, boş!
Zalim iğne iplikle, şer boşluk dikiyorsa
Yetimin sofrasına fitneyi ekiyorsa
Atılan her kurşunla hayattan çekiyorsa
Der misin ki günahın illetini unut, boş
Adaletle insanlar dünyaya hükmetmezse
“Elesti birabbikum” diyen Hak kulu gibi…
Gönülleri İslamı yaşatıp fethetmezse
Elde asla solmayan peygamber gülü gibi
…/Der misin Kul hakkı unutulsa kıyamet boş!
Saffet Kuramaz