.
El öpmek, şefaat değil derdimiz
Hiç kimseye yağ çekmekte…
Yalnız Allah’a boyun büküp yolunda
Vermektir emekte!
Yalnız Allah’a ibadet edip
Yalnız ondan dilemekte
Kur’an öğütlerine meyledip
Sahih sünnetleri bellemekte!
Aşkı ilahide arayıp
Doğru seçimle yaşlanmakta
Mevlaya özlemi hissederek ağlayıp
Haktan bir parça gördükçe sevinçle çağlamakta!
İlahi aşkın vuslatına olsada özlem
Marifet açlıkta dahi dayanma hissi verdirmekte!
Ömrümde gördüğüm her acıya yönelim
Sabırla çözüp gönülde nefsi eylemekte!
Nefes alıp vermek boşuna değil
Ne alırsam vermeliyim demekte!
Okuduğumda, yaşadığımda olunca ehil
Başkasınında olsun diye vermeyi dilemekte!
Yaşadıkça tebliğ düşüncesiyle dol ki
Allah’a hizmet kutsaldır diyebilmekte!
Allah’ın rızasını umarak kıyamda kal ki
Ömür dediğin bir nefeslik masaldır, hissedebilmekte!
Dışındaki her türlü şer tuzaktan
Kendini kurtar seferberlikte
İlahi aşksız kalp ile yaşayıp uzaktan
Ölmeyesin murdar, sonu sefillikte!
Doğru seçimle yaşlanıyorum
Ne güzel demekte,
Mesele…
Saffet Kuramaz