Online Üye
Online Ziyaretçi
‘’Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım
bayım.’’(D. Madak)
Evcimen kuşlardandır bu emanet aşk
bana
Bensizliğin girdabında bir dünya
özlemi mi yoksa?
Ah, içimdeki dar acılar
Halis munis bir kızım ben varsa
yoksa.
Sözcükler diz kapağımda saklı kireç
gibi
Yüzümdeki ay ve yıldız ise ülkesine
aşık bir kızın Rabbine yemini.
Geride kalanın ise asla yok önemi.
İksirlidir benim yüreğim
Ve dalgalı
Ah, çalkantılı zihnimde şerh düştüğüm
her emir kipi
Kendimden mustarip bir köleyim ben
sevgiye
Azıcık da uzlaşmak adına ruhumdaki
O bitimsiz vaveyla…
Elbet, canımı daha da fazla
yakabilirsiniz
Ne de olsa acılarımın yoktur ırkı.
Ama hırkama sarındığım doğru
Hüzündense ilmekleri
Hazanın seyrinde üstüme geçirdiğim
Ağustos sıcağında bile çıkmayan
üstümden
Ve ellerimin kiri bulaşsa da yüzüme
Aram iyidir suyla sabunla
Ve içim aydınlık
Huzurla baktığım ve sevdiğim ve
koştuğum Rabbime.
Mimozalar babadan miras
Mademki gül bahçesinde doğdum ben
Sırdaşımsa Yaratan ve sevgi
Aşkın atağa kalktığı her gün
bitiminde
Rövanşı belki de önceki hayatımın
Sonrama dahi muhalif
Varsa yoksa anda mevcudiyetim
Yoksa nasıl yaşar ve yazardım ben?
Şiir dilinde denk düştüğüm hangi
imge?
Rabbime sormalı işin aslını
İçim dışım bir olsa da yoktur benden
kötüsü insanların nezdinde.
Lakin eksilmedim ben…
Bilakis acılarımla ve sevgimle
çoğaldım
Öz alt kümesi iken mazinin
Anda saklı ihbarım
Yarına elbet Allah kerim.
Bir düş’ ün kozasında yanıp sönen
Gerçek olmanın da meali iken şiirler
içtiğim
Sazımın kopuk telinde cirit attığım
İlla ki dilimde, yüreğimde Besmele
Yoksa nasıl masum kalırdım an itibari
ile?
Yalnızlıksa raconum, bayım
Varsa yoksa yanık sesi şiirlerimin
Elbet saf tuttuğum safiyet ve
sevginin
Uzandığı bir yokuş
Seve seve çıktığım sonra uçtuğum.
Öncemde saklıyım hem
Yarınsa dudak uçuklatan bir sihir
Ambarında sevginin gözüm de doymadı
gitti
Sevgimle ve acıma da kefilim.
Rengimle pembe ve mahcup
Siyahı da pek severim
En çok aydınlatan ruhum ve iç sesim
Kor hecelerden biçtiğim mintanım
Elbet yalnızlığıma da kefilim
Uçtuğum bir gökyüzü
Zaten yeryüzünde hiç mi hiç kabul
görmedim.
Efkârımsa reşittir
İnsan sevgimse eşit
Hangi eşikteysem ben
Allah rızası ile sallandığım o beşik
Ne de olsa çocuk kalmanın muadili
Yüreğimdeki bitimsiz ışık.
Layığı ile sevmenin de meali
Bir el de siz atsanız hani şiire
Efkârımla süslü imgelerim
Öncesinde asla böyle huzur
duymamıştım yazdığım kadar
Yazmadığımsa yazgım
Ben bile merak içinde beklerken
Masalımın nasıl sonlanacağını…