KADER AĞACI
Haberin gelince çağlar ardından,
Otuz yıl uyuyan sevdam uyandı.
Ağaran saçlarla gönül derdinden,
Sanki yüreğime hançer dayandı.
İlk gençlik yılları, titreyen nefes,
Bir ömür batmasın dediğim güneş.
Ansızın düştüğüm tarifsiz kafes,
Gözlerden kalplere yayılan ateş.
Beraber içerdik aynı tütünü,
Bir nefes benimse, biri senindi.
Dumanlar sararken çimler üstünü,
Verdiğin buseyle dünya benimdi.
Kim bilir, kim söyler, şimdi kim anlar?
Bu otuz seneyi bizden kim çaldı?
Sevdayla tutuşan körpecik canlar,
Kader ağacında asılı kaldı.
Seksenli yıllarda yazıp yolladım,
İçinde çocuksu yarım bir şiir,
Şimdi de ikinci zarfı pulladım,
Bozuldu goncayı solduran sihir.
Ne olur bu sefer biraz çabuk yaz,
Otuz sene daha bekletme gülüm.
Sonbahar kış geldi, gitti bahar yaz,
Bak vakit doluyor, yaklaştı ölüm.
Gazi Hüseyin KILBAŞ
(
Kader Ağacı başlıklı yazı
Tevhidî tarafından
3.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
