Cicekli benekli fistanin donun ökcen entarin
Kapi örtüldügünde kol ve kilit sana dönen ev büyüklügünde pilak calardi
Sessizlige bürünüp nazli bir orkideye dönüsen
Pencereden disardaki dikenli dallar seni giyinmis kusanmis utangac gül gibiydi
Esyalar cerceveler duvarlar sana
Sense kasin altindan ürkek kirpigini kizarip kavrulan yüzüne yanagina
Burasi düsleri toz duman sevismelere dayanmis dösenmis ev bark olmali der gibi
Merakina yenik usullara süslü hayal ökcelerinden adimlar sürükleyip
Dügmelerini cöen ben
Aralanan tepeden tirnagaya iliklerinde gerdandan gögüsten ilmek ilmek sökülüp inerken
Alaf alaf yaniyordun sanki soyundugun karyola
Dokundukca yusyuusacik yüzün yanagin dilin dudagin
Eriyen mumlar yakini suskun samdanlar orasindaydin
Dupduru sulara dogan gözeler sakini boyun posun baldirin bedenin
Kiz kisraktin , oda losluguna alistikca acil susam acil hallerini
Girdigi geceyi hatirlasa durmayip söyleyecektir hani
Tenine topuguna elim kolum dilim damagim
Cal kapisini alazlasan sürgüden sonraki bas basa biz bize bir de kibrit ve cira
Nasil kavrulup köz olduysan sökülmez kilitler gibi sarilip kucaklasmamiza
Aramizdan nefeslendigimiz sicak solugumuz yapisip sizaarak
Tepeden tirnaga kendinden öteye gecmelere gecenin alfabesini okuyup ögreten
Sokuldukca sarsilan deprem miydi neydik
Artcilarimiz öncekilerimizden daha zelzele ve siddetli
Sen her yeri tiril tiril yanip tüten goncalara bagi ve doludizgin ask bucagi
Bense senden beter sende yoruldukca tazelerine sira sayan deli mi ne..
Bittigi yerden tekrar basliyordu kosumlari dizgin tutmaz his heyecan ve heves
Arttikca uzuyordu dünya
Zaman
Ve serüven
Ciksa gelse deseki otaginda yataginda yastiksiz yorgansizdiniz
Dagilmis darmadumani üstnüzden cekilip siyrilan tüllere hele ki de
Gündüz günlük güneslikti har vuruyor harman savuruyordu kulesiz saat
Gece kivilcim kivilcima kitabindan kucaklasip konustunuz
Disarda bir yagmur bir yagmur bir yagmur
Usulcacik ciranin söndügüyle kösede bucakta sesiniz solugunuz
Kadifeden incecik tül karyolanin gerisindeki sandalyann üstüne
Sizdiniz kördügümünü cözmüs kusaga
Seni bana dünü yarina ezel ahire aski efkara
Beyan olsa es sus ve tiryakiden tekrar tekrar
Tenhadan tiryakiden tarumar seranat
 
Seyfi Karaca………Eylül / 21

( Tiryakiden Tarumar Kıbrit Ve Karyola başlıklı yazı Yeldegirmeni tarafından 6.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu