Üşüyorum Sen Üşüyorsun Ankara Üşüyor
Virane bir hane sensizlik.Sensizliğin kıskacındaki Ankara, bir bozkır ayazında titriyor. Sular buz tutmuş, güvercinler su içemiyor.Nerdesin güvercinim? Ben de sensizlik ikliminde buz tutuyorum.
En çok incecik ellerini,sımsıcak gülüşünü özlüyorum. Ankara titriyor,güvercinler su içemiyor ben üşüyorum…
Aziziye camiinde bir sela veriliyor. Aklıma ölümüm geliyor. Ölüm sensizlikten daha sıcak geliyor.
Sen, çıkıp gitmek istiyorsun hayallerimden. Ankara titriyor, su içemeyen güvercinler ayrıntısı oluyor üşüyen hikâyemin…
Viranemi mamur etmiyorsun. Sular üşüyor, güvercinler üzgün, ben baştan başa hüzün…
İçime dürüyorum sensizliğin ayazını, yüreğime sedef saplı bir bıçak saplanıyor, herkesten saklıyorum. Sen üşüyorsun, Ankara üşüyor…
Bir tutam sabır, koca bir hüzün,hüznün kolları ahtapot…..
Ankara,24.01.2010 İbrahim KİLİK
(
Üşüyorum Sen Üşüyorsun Ankara Üşüyor başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
26.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
